Co to jest Inseminacja (IUI)?

Inseminacja (IUI) to najprostsza i najmniej obciążająca dla kobiety metoda wspomaganego rozrodu. Zabieg ten jest bezbolesny, polega na umieszczeniu w jamy macicy, specjalnie wyselekcjonowanych w laboratorium plemników przy pomocy cieniutkiego cewnika. Metoda pozwala na wybranie z próbki nasienia partnera najbardziej sprawnych i wartościowych plemników oraz zmniejszenie niekorzystnego wpływu wielu czynników obniżających szansę zapłodnienia na etapie pochwy czy kanału szyjki macicy. Plemniki podlegają ponadto aktywacji ułatwiającej, a u niektórych par - umożliwiającej, zapłodnienie komórki jajowej. Żeby procedurę tę przeprowadzić, laboratorium musi mieć możliwość przygotowania przynajmniej kilku milionów plemników.

Wyróżniamy dwa rodzaje inseminacji: domaciczną, która może być wykonywana przy użyciu nasienia partnera (IUI – intrauterine insemination) lub dawcy (AID – artifical donor insemination). Zabieg przeprowadzany z użyciem nasienia dawcy przebiega identycznie jak przy użyciu nasienia partnera. Nasienie jest dobierane na podstawie grup krwi pary oraz, jeśli to możliwe, wyglądu partnera (fenotypu).

Przychodnia nOvum w której pracuję posiada własny bank nasienia.

Skuteczność inseminacji

Inseminacja jest jedną z prostszych, mniej inwazyjnych i tańszych metod leczenia, należy jednak podkreślić, że jej skuteczność jest znacznie niższa od zapłodnienia pozaustrojowego.

Według S. Dovey (Boston IVF - dane opublikowane w Fertilty Sterility 2008 Jan 11). Dla pacjentek poniżej:
• 35 roku życia wskaźnik ciąż wynosi - 11,5% dla zakończonego cyklu i 10,1% dla cyklu rozpoczętego - (nie każdy rozpoczęty cykl kończy się inseminacją)
• 35-37 lat odpowiednio 9,2% i 8,2%
• 38-40 lat odpowiednio 7,3% i 6,5%
• 41-42 lata 4,3% i 3,6%
• powyżej 42 lat 1,0% i 0,8%

Wskazania i przeciwskazania

Wskazania do wykonania zabiegu inseminacji. niepłodność idiopatyczna,
• wrogi śluz szyjkowy,
• endometrioza I i II stopnia,
• zaburzenia ejakulacji,
• zaburzenia owulacji (także PCO) po zastosowaniu stymulacji owulacji antyestrogenami
• nieznacznie osłabione parametry nasienia męża - nie mniej niż 5 mln prawidłowych i ruchliwych plemników w nasieniu,
• niemożność współżycia,

Przeciwwskazania do inseminacji.
• czas trwania niepłodności powyżej 7 lat,
• niedrożne jajowody,
• znaczne osłabienie parametrów nasienia partnera.

Przygotowanie do inseminacji

U prawidłowo owulujących kobiet można wykonać inseminację w cyklu naturalnym, jednak należy podkreślić, że wtedy szanse na ciążę są mniejsze niż podczas cyklu ze stymulowaną owulacją. Większość inseminacji wykonuje się w tzw. cyklu indukowanym. Stymulację jajników rozpoczyna się od 2, 3 dnia cyklu z zastosowaniem cytrynianu klomifenu lub gonadotropin. Przez okres przygotowania do zabiegu lekarz monitoruje wzrost pęcherzyków Graafa badaniem USG (pierwsze badanie odbywa się między 8 a 10 dniem cyklu, a kolejne co 2-3 dni) i w zależności od wyników badania koryguje się dawkę leków.

W dniu, kiedy w obrazie usg widoczny jest dojrzały pęcherzyk Graafa, Pacjentka przyjmuje domięśniowy lub podskórny (forma podania zależy od zastosowanego leku) zastrzyk preparatu zawierającego hCG, który wywołuje owulację. Zabieg inseminacji wykonuje się po 24-38 godzinach po podaniu hCG.

Przed inseminacją Pacjenci muszą wykonać następujące badania.

Kobieta:
• posiew z kanału szyjki macicy (ważny 2 miesiące)
• HIV, HCV, HBS Ag, VDRL (ważne 6 miesięcy)
• badanie w kierunku chlamydii (ważne rok)
• cytologia (ważna rok),

Mężczyzna:
• HIV, HCV, HBS Ag, VDRL (ważne 6 miesięcy)
• badanie w kierunku chlamydii (ważne rok)
• posiew nasienia (ważny 2 miesiące)

Jak przebiega inseminacja